Surinaamse uitvaart
Rituelen en tradities van een Surinaamse uitvaart
Een Surinaamse uitvaart staat in het teken van de overgang van de ziel naar eeuwige vorm van leven. Door het goed in gebruik nemen van traditionele rituelen wordt deze overgang begeleidt. Hier komen zogenaamde doodsrituelen bij kijken. Deze doodsrituelen omvangen meerdere functies, waaronder een sociale functie, zo is het gebruikelijk dat er veel mensen aanwezig zijn tijdens de uitvaart.
De dodenwake
De dodenwake, ook wel Dede Oso genoemd, is een belangrijk element van een Surinaamse uitvaart. De dodenwake, ook wel Dede Oso genoemd, vindt plaats in het huis van de overledene. Tijdens de dodenwake worden er herinneringen naar boven gehaald en wordt er gezongen. Een Dede Oso kent hierdoor meestal gelach en gehuil. Samen wordt er zo op een mooie manier afscheid genomen.
Rituele wassing
Er vindt ook een wassing plaats volgens traditionele rituelen genaamd de wasi dede. Indien mogelijk vindt de wassing plaats op de dag van de begrafenis. In de meeste gevallen wordt dit verzorgd door een wasvereniging. Volgens rituelen wordt de wassing uitgevoerd met behulp van alcohol en kruiden om het lichaam te behouden. Tijdens de wassing wordt er ook gezongen en gebeden. Bent u op zoek naar een Surinaamse uitvaart in Amsterdam? Dan helpen wij u graag met een speciaal gebouwde wasruimte voor type uitvaarten in ons Uitvaartcentrum Amsterdam.
Waarom Ename Uitvaart?
- Wij garanderen de uitvoering van een keurig verzorgde begrafenis.
- Bijzondere, betrokken en persoonlijke dienstverlening.
- Andere en/of aanvullende wensen zijn uiteraard altijd mogelijk.
De Surinaamse begrafenis
Tijdens een Surinaamse uitvaart wordt het leven van de overledene gevierd. De bezoekers komen meestal in witte kleding naar de uitvaart en er zal ook witte aankleding van de uitvaart te zien zijn. Ook is het mogelijk om een witte rouwauto in te zetten. Tijdens de uitvaartdienst wordt er veel gezongen, worden er gebeden voorgedragen en is er uiteraard ruimte voor een toespraak. Vervolgens wordt de overledene naar de begraafplaats gebracht. Dit gaat in combinatie met veel gedans en gezang. Speciale dragers, Wi Kan Doe, begeleiden de uitvaartkist op hun schouders naar de rustplaats. Dit gaat gepaard met speciale dansen en vervolgen de dansen op het graf, dit om geesten te misleiden en om ze niet mee het graf in te laten gaan. Daarna worden de nabestaanden met opgewekte muziek begeleid van de begraafplaats af.
Na de uitvaart
Traditiegetrouw wordt acht dagen na de uitvaart er een uitvaartmaaltijd georganiseerd. Volgens rituelen is de ziel van de overledene aanwezig bij deze samenkomst. Omdat de ziel van de overledene aanwezig is worden er maaltijden op tafel gezet waar de overledene van hield. Na zes weken is de laatste rouwbijeenkomst. Dit om de eerst periode van rouw samen af te sluiten.
